Trots als een pauw

Ze klopt op de deur en kijkt voorzichtig om het hoekje. We hebben vandaag weer een coachafspraak. Er is veel gebeurd in de tussenliggende twee maanden. Ze is lekker op vakantie geweest. Gelukkig zonder haar mail te openen. Want in haar nieuwe rol als leidinggevende heeft ze het nodig om er even helemaal uit te zijn.

Inmiddels groeit haar team gestaag en krijgt haar rol als leidinggevende steeds meer vorm. Ze is goed met mensen en dat merkt haar team ook want alles loopt soepel. We bespreken de dingen die zijn gebeurd met de nieuwe collega’s. Ook nu wijs ik haar erop dat ze echt duidelijk moet zijn. Niet: ‘Als er wat is, dan hoor ik het wel’ maar ‘Wat heb jij nodig om…?’

Ze noteert de tips en de vervolgstappen in haar boekje en concludeert dat het eigenlijk best goed gaat.

Het is zo gaaf om te zien hoe zij is gegroeid in slechts een half jaar tijd. Ik ben zo trots op haar! Voor mij zit een zelfbewuste vrouw die haar uiterste best doet voor het welzijn van haar team maar ook voor zichzelf. Ze maakt nu bewuste keuzes, want in principe kan ze dag en nacht werken en dan is het nog niet af. Maar dat wil ze niet meer.

Ik zeg haar dat ze best trots op zichzelf mag zijn. Ze praat er snel overheen en begint over iets anders. Ik herhaal het nog eens: Je mag trots zijn op jezelf! Dan verschijnt er een lachje op haar gezicht. De boodschap is binnengekomen!

Wanneer ben jij voor het laatst trots op jezelf geweest? Vaak kijken we naar de dingen die niet goed gaan en zijn we kritisch op onszelf. En in de waan van de dag gaan we maar door en door. Soms is het fijn als iemand je weer bewust maakt van de groei die je hebt doorgemaakt.

Ps:

Ik ben stiekem wel trots op mezelf omdat ik (heeeeel langzaamaan) de balans tussen werk en privé gevonden heb.

Naast alle leuke dingen op mijn werk die tijdens het coachen en trainen gebeuren, ervaar ik ook de rust van het buitenleven.